Ik heb een medaille!

Na maanden van trainen heb ik vandaag voor het eerst sinds de avond vierdaagse van de lagere school weer een medaille gewonnen! Ruth en ik zijn begin dit jaar begonnen met trimmen en na aanvankelijk niet eens 5 minuten non-stop te kunnen rennen (niet meer gesport sinds gymles VWO) kan ik inmiddels 6 km aan één stuk hard lopen. Alle andere 5000 deelnemers aan de CityRun in Eindhoven waren bijna net zo goed als wij en kregen dus ook een medaille. Wij trainen alvast voor de volgende uitdaging.

Are You Ready To Jump?

Dat vroeg Jamiroquai zich af toen hij met Deeper Underground zijn concert in de Ahoy in Rotterdam wilde afsluiten. Iedereen vervolgens compleet uit zijn dak, want alleen al van de bass kon je niet blijven stilstaan en zo kreeg dit super optreden een super einde.

Vaarwel trouwe vriend...

Vandaag was het dan zo ver. Met pijn in mijn hart hebben we onze R5 laten gaan. In zijn drie jaren van trouwe dienst heeft hij ons vele kilometers laten zien in Noorwegen, Tsjechië, Polen en Nederland. We zullen onze "Roi des Voitures" zeer zeker missen maar aangezien hij in de familie is gebleven, zullen we hem zo nu en dan toch nog eens voorbij zien rijden. Ik heb het voornemen nog een "Ode aan de Renault" te maken zodat hij in onze herinnering altijd zal blijven voort rijden.

In hogere sferen...

Maandagavond was het dan zover. Het 10-jaar-bij-elkaar-zijn-kado kon eindelijk ten uitvoering worden gebracht. Na een aanvankelijk grijze en bewolkte dag, klaarde het aan het einde van de dag op en hadden we een prachtige avond voor onze ballonvaart. Rond 18.30 uur werden we verwacht bij de Karpendonkse Plassen waar we eerst nog dat gevaarte mee moesten opzetten. Best leuk maar die brander is dus écht heet! Na een half uurtje konden dan toch echt omhoog en richting Geldrop varen. Niet al te veel wind boven maar desondanks een prachtig uitzicht. Heerlijk die Hollandse kneuterigheid vanuit de lucht. In Heeze weer touchdown (3x) en na een champagne-doop verheven tot baron en barones.

Site crisis

De site is in een complete ontwerp-impasse verzeild geraakt. Ik dacht dé ideale format gevonden te hebben; een online portfolio met een weblog gezicht. Gewoon alle aandacht op de content en niet op het design van de site zelf. Right. Maanden na de activering van de weblog nog steeds geen nieuwe casfolio dus. Om deze impasse te doorbreken lanceer ik vanaf vandaag dan ook de aanzet tot de nieuwe casfolio. De links aan de rechterkant leiden nu nog naar de oude vertrouwde en compleet achterhaalde oude site maar achter de schermen ben ik er toch echt met de nieuwe opzet bezig. Tot die tijd kan ik in ieder geval mijn weblog al laten vollopen want ik heb de afgelopen tijd genoeg meegemaakt en gezien.

Tot later.

Start Weblog

Zo dit is em dan. Vers aangemaakt en nu dus even snel iets typen om te kijken hoe het een en ander werkt. Ik hoop dat het iets wordt. We zullen zien. Vanaf hier wordt het dus echt een zwets-verhaal anders heb ik simpelweg te weinig tekst om mijn eerste entry te vullen. Ik houd er dan ook maar mee op.

Tot later.